صدای قزوین _ یاداشت:
خبر کوتاه بود ولی چونان پتکی سنگین بر مغزم فرود آمد ." شرکت تولی پرس به طور موقت [ صحت و سقم موقتی یا همیشگی آن را نمی دانم ] تعطیل شد ."
برای من که یک عمر از کودکی با این شرکت مانوس بودم و برای تمام ایرانیان این خبر یکی از ده ها خبر تلخ و بسیار زهرآگینی هست که هر روزه می شنویم و بر سرنوشت خود و آینده پیش رویمان آه و حسرت می کشیم .مرحوم پدرم از اولین سال های تاسیس این شرکت در شهرصنعتی البرز ( به عنوان نخستین شهر صنعتی در ایران ) به استخدام آن درآمد و به مدت سی سال در این شرکت کار کرد و سرانجام هم بازنشسته شد . از کودکی نام این شرکت بزرگ که معتبرترین برند محصولات شویندگی را داشت در خانه ی ما بر سر و زبانمان بود ، چرا که هر روز نظاره گر رفتن پدر با سرویس شرکت به محل کار بودیم تا عصر که به خانه بر می گشت ، و تا هر روز و ساعت نامی و حرف و حدیثی از این شرکت نامدار و پرافتخار در خانه ی ما بود . به خصوص که محصولات شرکت همچون " جام ، شوما ، دریا ، هاله ، زدا ، تک ، آبشار و غیره همیشه در خانه ی ما و تک تک ایرانیان بود . محصولاتی که خوب به یاد می آورم که هر سه ماه یک بار سهمی ( از محصولات شرکت ) به عنوان سود حاصل از تولید کارخانه به همه کارگران شرکت تعلق می گرفت و در دهه ی شصت و بحبوحه ی جنگ گاه مادرم به عنوان هدیه به اقوام نیز می داد و البته به یاد دارم که وقتی کامیون های جمع آوری کمک های مردمی برای رزمندگان جهت ارسال به جبهه می آمدند ، محصولات شرکت تولی پرس را با خوشحالی به دستشان می رساندم ...
پدرم دیگر اقوام و خویشاوندان را که دنبال کار بودند به شرکت معرفی کرد و اغلب آنان استخدام شرکت شدند و عمری در آنجا کار کردند ، تا هم نانی برای خانواده ببرند ، هم چرخ اقتصاد کشور بچرخد و هم نیاز مردم به محصولات این شرکت عظیم و منحصر به فرد تامین شود. گاه در برنامه ها و مراسم و نمایشگاه هایی که در شرکت برگزار میشدحضور داشتیم و یادم هست که تابستانی از تابستان های دوره تحصیل و دانش آموزی ، برای مدت کوتاهی در شرکت مشغول به کار شدم تا پول توجیبی تابستان و تحصیلم را تهیه کرده باشم .
شرکت تولی پرس از سال 1343 در تهران به ثبت رسید و کار خود را آغاز کرد تا اینکه به سال 1352 به شهرصنعتی قزوین انتقال یافت و تاسیسات عظیم کارخانه به عنوان یکی از شرکت های زیرمجموعه شرکت " تولیددارو" راه اندازی شد ، اگر چه دفتر مرکزی شرکت همچنان در تهران باقی ماند .
شرکت تولی پرس توسط برادران خسروشاهی که موسس شرکت صنعتی مینو و تولیددارو بودند پایه گذاری شد . برادران خسروشاهی از کارآفرینان و تجار خوشنام تبریز بودند که توانستند در دهه ی چهل و پنجاه خورشیدی نقش مهمی در پایه گذاری صنایع نوین در ایران ایفا کنند . محصولات شرکت تولی پرس به عنوان یک برند معتبر ، نه تنها در ایران که در خارج از کشور هم مشتری های پر و پا قرصی داشت و به ویژه به آسیای مرکزی ، روسیه و کشورهای همسایه صادر می شد .
شنیدن خبر تعطیلی ( موقت یا دائم ) چنین شرکت نامدار و معتبر همچون تعطیلی شرکت نامدار " کنتورسازی ، فرش پارس ، تبد ، فرنخ مه نخ ، نازنخ " و ده ها شرکت کوچک و بزرگ دیگر در شهرصنعتی البرز قزوین ؛ غمناک ، دردناک و تباه کننده است . تباه کننده ی سرمایه ها و داراییهای ملی ایران ، تباه کننده سفره ی معیشت و نان هزاران خانواده ی ایرانی ، و تباه کننده ی صنعت و توسعه و چرخ اقتصاد این مرز و بوم است . به ویژه آنکه اکثریت قریب به اتفاق این شرکت ها به دلایل کاملا ناکارآمدی مدیریتی و یا سواستفاده و رانت خواری صاحبان قدرت ، به بهانه هایی چون ورشکستگی یا عدم به روز رسانی تجهیزات شرکت و غیره همچون شرکت بزرگ ارج یا آزمایش به ثمن بخس ، فروخته شده و یا بهتر بگوییم به تاراج رفتند و اینک جای این شرکت های تولیدی را موسسات تولید مدرک با نام هایی چون موسسه آموزش عالی فلان و بهمان گرفته اند ....
مدیریت صنایع کشور از وزارت صنعت تا مدیریت استان باید با همتی وطن دوستانه ، و مسئولیتی ملی و وجدانی وارد عمل شوند و از غارت و تاراج و ورشکستگی یا تعطیلی و رنج و فقر و آلام کارگران این شرکت ها اندکی بکاهند . ایران در دهه ی شصت میلادی همراه با کره جنوبی ، نوسازی و استقرار صنایع را کلید زد ولی امروز شاهدیم که چگونه صنعت کره جنوبی در جهان به عنوان برند معتبر بازارهای جهانی را تسخیر کرده است و ایران ما این گونه برندهای معتبر خود را به ورشکستگی و تعطیلی و فلاکت کشانده است . اگر مسئولان و مدیران تصمیم گیر همچنان عشق به میهن و مردم و سربلندی ایران عزیز دارند با فداکاری و همت و یا لااقل عمل به وظایف قانونی خود به داد صنعت و توسعه ایران و رنج کارگران مظلوم این دیار برسند .